من بالاخرههههههه این فیلمو دیدم. اونم چون موشِس بهم گفته بود حتماً ببینم. چون ناامید بود نکنه دنیای ما یه روزی انقدر دهشتناک بشه. نکنه محیط زیستو جوری غارت کنیم که راه بازگشتی نمونه.
موشس دوست عزیز جدیدمه. وقتی بهم گفت دهه شصتیه خودش تعجب کرد. ولی من تعجب نکردم. بیشتر از ۹۰% دوستای باکیفیت من دهه شصتیان. بهم میگه اخلاقت دهه شصتیه :)))))
خب توقع دارید از نولان بنالم؟ D: خیلی فیلم خوبی بود دیگه. خیلی. فقط نمیدونم این بشر چه علاقهای داره زمینو تو هوا نشون بده و سطوحو بجرخونه. فک کنم با هندسه ضد اقلیدسی خیلی حال میکنه.
دیالوگ ماندگار هم تا دلتون بخواد داره. اونجایی که مبگه آدما عادت دارند یه چیزیو پشت سر جا بذارن.
ایدهش بینظیر بود. هربار یه مفهوم تازهای از زمان رو انگار امتحان میکنه تو فیلماش.
فقط خیلی طولانی بود. سه ساعت!
نظر شما چیه؟ بیاین تو کامنتا یکم اسپویل کنیم
درباره این سایت